Waarom de beleidsaanpak binnen de coronacrisis om een lerend bestuur vraagt

In dit minicollege reflecteert prof. dr. Wim van de Donk, hoogleraar Bestuurskunde aan de Tilburg University, op de beleidsaanpak binnen de coronacrisis. Hij laat zien dat beleidsvraagstukken sterk van aard kunnen verschillen, afhankelijk van de mate waarin overeenstemming bestaat over kennis en causaliteit, alsmede over waarden en preferenties. Naast getemde beleidsproblemen zijn er ongetemde en zelfs ontembare problemen. De aanpak daarvan kan niet eenduidig en technocratisch plaatsvinden, maar is onvermijdelijk politiek en strategisch. Het beleid is chaotisch, met onverwachte wendingen en tweede- en derde-orde-effecten. Dat zien we in de corona-aanpak gebeuren: na de start, met duidelijke adviezen van het OMT (het ‘Outbreak Management Team’), zien we internationale verschillen, concurrerende curves, en ‘spill over’-effecten naar andere domeinen, zoals de economie. Dat vraagt om lerend bestuur, dat beleidsaanpassingen pleegt, verhoudingen tussen overheid, markt en maatschappelijke organisaties, alsmede tussen bestuurslagen herijkt, en leert van maatregelen. Het vraagt tevens om een internationale in plaats van een nationale wetenschapsagenda.